Prognose

Gelukkig duren deze (pijn) momenten niet lang. Medicatie en therapie kunnen helpen maar er is geen snelle oplossing. Herstel langs natuurlijke wijze moet plaatsvinden. De meeste patiënten herstellen binnen zes weken nadat de eerste symptomen in een ledemaat werden gevoeld.

Na dertien weken vertonen de meeste patiënten een aanzienlijke verbetering en zijn zij eigenlijk “back to normal”. Maar soms kunnen zich maandenlang nog geringe klachten voordoen. Het is een teken van verbetering wanneer de pijn nog maar op een plaats wordt gevoeld of verschuift van de ledemaat naar de wervelkolom.

Advies specialisten

Indien niet operatieve behandeling gevolgd kan worden, worden onderstaande methodes op een schaal van “0” ( totaal zinloos) tot “100” (uitermate effectief) als volgt beoordeeld:

Klassieke pijnstillers	86%
NSAID’s	100%
Spierontspanners	63%
Corticosteroïden	64%
Zenuw pijn medicatie (type Gabapentin, Redomex, ..)	62%
Kinesitherapie	83%
Manuele therapie	52%
Tractie	32%
Epidurale infiltraties	76%
Zenuwwortel infiltraties	81%
Anderen	2%

GENEESMIDDELEN

Medicatie wordt gebruikt om de pijn te onderdrukken en om uw leefpatroon te verbeteren terwijl het genezingsproces plaatsvindt.

Niet steroïdale ontstekingsremmers werken goed, net zoals pijnstillende en (in geval van spierspasmen) spierontspannende geneesmiddelen.

Niet al deze geneesmiddelen zijn altijd nodig. Van geval tot geval bekijkt uw huisarts of specialist hetgeen hij of zij zal voorschrijven. Heel vaak kunnen regelmatig ingenomen geneesmiddelen een bescherming vormen tegen de pijn. Dit kan ook beter werken dan dat geneesmiddelen worden ingenomen alleen wanneer erge pijn wordt gevoeld. Het is gemakkelijker pijn te voorkomen dan de pijn te stillen wanneer deze gevoeld wordt.

Van de onderstaande genoemde drie algemene groepen van geneesmiddelen kan een combinatie met uit elke groep één geneesmiddel worden voorgeschreven :

Niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAID’s)
Klassieke pijnstillers (Paracetamol)
Zenuwpijn medicatie (Gabapentin)

KINESITHERAPIE

In eerste instantie dient beoordeeld te worden en overeenkomstig geadviseerd te worden hoe een goede houding wordt aangenomen met een bijbehorend leef en bewegingspatroon. In sommige gevallen kunnen manuele therapieën de symptomen verergeren en dus niet veel helpen.

Wanneer de meeste pijn in een ledemaat is verdwenen, dan kan zo’n behandeling wel overwogen worden om nog aanwezige, geringe stijfheid te verminderen en weer volledige beweeglijkheid te bevorderen.

Bepaalde oefeningen kunnen erg nuttig zijn . McKenzie's oefeningen schijnen bij sommige patiënten goed te helpen om de pijn in de benen te verminderen.

INFILTRATIES

Het geven van een injectie wordt pas overwogen wanneer pijn blijft bestaan na een bepaalde periode.

Deze behandelingen kunnen door een aantal specialisten worden gegeven waaronder reumatologen, pijnkliniek anesthesisten en spinale chirurgen.

De meest gebruikelijke twee infiltratie methodes zijn:

Epidurale infiltraties (ruggenprik) worden gegeven in de ruimte net buiten het ruggenmerg: gebeuren in België meestal langs het “raampje”, waarlangs de zenuw uit het ruggenmergkanaal komt.
Zenuwblokkade injecties worden gegeven om de zenuw die de pijnprikkel geleidt te verdoven. Deze inspuitingen moeten gebeuren onder radiografische begeleiding.

Bovengenoemde injectie technieken zijn bedoeld om zowel de pijn als de ontsteking van de zenuw te doen verminderen terwijl het normale genezingsproces voortduurt. Soms kan deze behandeling worden herhaald indien nodig. Beide injecties zijn ongevaarlijk en meestal doen zich hierbij geen complicaties voor. Zeldzaam is dat er een infectie ontstaat of dat er een beschadiging van de zenuw of de bloedvaten voorkomt.

BEHANDELINGEN DIE NIET WERKEN OF ZELFS SCHADELIJK KUNNEN ZIJN

Tractie
Het manueel bewerken van de wervelkolom onder algemene verdoving